அதற்காக, இந்த இரு நாடுகளுக்கிடையே பயணம் செய்வதற்கு அப்படியொன்றும் மக்கள் வரிசையில் நின்றார்கள் என்றும் சொல்ல முடியாது. டெல்லி சாந்திபத் சாலையில் உள்ள சீனத் தூதரகத்தில் நான் விசா வாங்கப் போனபோது அங்கே ஈ, காக்காய் கிடையாது. மயான அமைதி. அக்கம்பக்கத்தில் இருக்கும் எல்லாத் தூதரகங்களிலும் திருப்பதி வரிசை போல் விசாவுக்காகக் காத்திருந்து வெயிலில் வேர்த்திருந்தது கூட்டம். சீனத்து விசாவைத்தான் சீந்துவாரில்லை.
பெய்ஜிங் ஒளிபரப்புக் கழகத்திலிருந்து எனக்கு வந்திருந்த பணி நியமனத்தைக் காட்டினேன். அடுத்த ஒரு வருடத்துக்காவது நான் அங்கேதான் வேலை செய்யப் போகிறேன். அந்தப் பணி உத்தரவே பூச்சி பூச்சியாக சீன மொழியில் எழுதப்பட்டிருந்தது. எங்கு பார்த்தாலும் சிவப்பு ரப்பர் ஸ்டாம்ப் வேறு அடித்து வைத்திருந்தது. தூதரகப் பெண்மணி அதில் தன் பங்குக்கு சாப் சாப்பென்று இன்னும் நாலு சிவப்பு சீல் குத்தினாள். என்ன வேகமாக மெஷின் மாதிரி ஸ்டாம்ப் அடிக்கிறாள்!
ஒரு வாரத்தில் விசா கிடைத்துவிட்டது. சீக்கிரமே ஒரு நாள் அதிகாலை மூன்று மணிக்கு விமானம் ஏறினேன். உணவுத் தட்டு ஏந்தி வந்த பணிப்பெண்ணின் மெனுவில் இரண்டே இரண்டு ஐட்டம்தான் இருந்தன: பன்றிக்கறி-சோறு அல்லது பன்றிக்கறி-நூடுல்ஸ். அவளது சீனத்து உச்சரிப்புக்கு ‘றனா’ வேறு வரவில்லை. ‘நூடுல்ஸ் மட்டும் போதும்’ என்றேன். எனக்குப் பசியே இருக்கவில்லை.
0
நான் சீனாவில் தங்கியிருந்த வருடங்களில்தான் அவர்கள் உலகிலேயே மிகப் பெரிய அணையையும் உலகிலேயே மிக உயரமான ரயில்வே பாதையையும் கட்டப்போகிறார்கள். உலகத்தின் பிரம்மாண்டமான விமான நிலையமும் மியூசியமும் வரப்போகின்றன. அதிவேக ரயில். கொள்ளை கொள்ளையாக அந்நியச் செலாவணி. நாலு கால் பாய்ச்சலில் ஓடும் சீனாவின் வரலாறு காணாத வளர்ச்சியைக் கண்டு, பக்கத்து நாடான இந்தியாவில் பல பேருக்கு வயிறு எரியப்போகிறது!
ஆனால் பிரச்னைகளும் வராமல் இருக்காது. சர்வாதிகார அரசியல் ஒரு பக்கம், தாராளமான பொருளாதாரம் மறு பக்கம். இரண்டுக்கும் நடுவில் கீழே விழுந்துவிடாமல் கயிற்றின்மேல் நடப்பதைச் செய்துகாட்டவேண்டும் சீனா. எத்தனை நாளைக்குத்தான் விழாமல் நடக்கமுடியுமோ, தெரியவில்லை. இங்கே புதிய சுதந்தரங்களும் பழைய அடக்குமுறைகளும் பக்கத்துப் பக்கத்து வீட்டில் வசிக்கின்றன. குழப்பம் ஒருபுறம், கட்டுப்பாடு மறுபுறம். நவீனமும் பழைமையும் சந்திக்கும் இந்த மாபெரும் முரணைச் சமாளிப்பதற்கு எந்தத் தெளிவான வழிமுறையும் யாரிடமும் கிடையாது.
0
விமானம் கீழே இறங்கும்போது எனக்கு எப்போதுமே ஒரு மாதிரி படபடப்பாக இருக்கும். அன்றும், விமானத்தைத் தூக்கிப்போட்டுக் குதித்தபடி தரை இறங்கினார் பைலட். ஒலிபெருக்கியில் ‘விமானம் முழுவதுமாக நிற்கும்வரை யாரும் இருக்கையைவிட்டு எழுந்திருக்க வேண்டாம்’ என்று அவசர வேண்டுகோள் வந்தது. அப்போதுதான், இந்தியாவுக்கும் சீனாவுக்கும் எவ்வளவு கலாசார ஒற்றுமை என்று பார்க்க முதல் வாய்ப்பு கிடைத்தது.
எழுந்திருக்காதீர்கள் என்று அறிவிப்பு வந்த அடுத்த கணமே அடித்துப் பிடித்துக்கொண்டு எழுந்து நின்றவர்கள் இந்தியர்களும் சீனர்களும் மட்டும்தான். வெள்ளைக்காரப் பயணிகள் அமைதியாக இருக்கையில் அமர்ந்துகொண்டு எங்களை அற்பப் புழுக்கள் போல் பார்த்துக் கொண்டிருந்தனர். விமானப் பணிப்பெண்கள் செய்வதறியாது கையைப் பிசைய, செல்போன்கள் பீப் பீப் என்று இயக்கப்பட, மேலிருந்து விஷ் விஷ் என்று இறக்கப்படும் சூட்கேஸ்கள் தலையில் இடிக்காமல் ஒவ்வொருவரும் குனிந்து குனிந்து தப்பிக்க, ஒலிபெருக்கியில், பதிவு செய்யப்பட்ட ஒரு குரல் அறிவித்தது:
‘பெய்ஜிங் சர்வதேச விமான நிலையம் உங்களை வரவேற்கிறது!’
0
சீனா - விலகும் திரை
பல்லவி அய்யர் / தமிழில் ராமன்ராஜா
கிழக்கு பதிப்பகம்
360 பக்கம் / விலை ரூ 300
ஃபோன் மூலம் புத்தகத்தை வாங்க: 094459-01234 / 09445-979797
No comments:
Post a Comment